Volgens mij klopt de nummering van de dagen niet helemaal meer, maar dat is niet zo van belang, als de volgorde maar klopt!

Vanmorgen waren we druk bezig met voorbereiden van ons dagje uit, ondertussen de opties bekijkend hoe naar het vliegveld te gaan. Jasmin kreeg bericht van haar vriendin, dat we haar recent aangeschafte 8 persoons auto wel mochten lenen, zodat iedereen mee kan om ons weg te brengen. Dat was een fantastisch aanbod natuurlijk, en gelijk kwam toen de opmerking, dat het vandaag ook wel heel handig zou zijn om met 1 auto op pad te kunnen. Na contact met vriendin Mel, was dat akkoord. Jasmin ging naar haar toe om de auto’s te ruilen, en wij zorgden dat alles klaar stond en de was aan de lijn hing.

We hadden een schitterende tocht, dwars door de bergen. Nou ja, een Zwitser zou zeggen dat zijn geen bergen, maar ik vond het toch wel hoog. De auto vond dat ook hoor, en alle andere auto’s voor en achter ons ook! Ik heb genoten van alle wijdse uitzichten en het prachtige landschap. We kwamen langs diverse dorpjes, waarvan sommigen nog een groot aantal authentieke huizen had.

Aan gekomen op de plaats van bestemming, moesten we een steile helling af met een paar haarspeldbochten om op de parkeerplaats te komen. https://malenybotanicgardens.com.au/

We hebben rondgewandeld, zijn naar de vogelshow geweest en hebben uiteraard de lunch gebruikt, in een van de vele prieeltjes die daar zijn. Als afsluiting langs de giftshop, waar de jongens ieder een pauwenveer kregen.

We reden via een andere route terug, niet naar huis maar naar Mooloolaba, waar we naar het strand gingen, en uiteraard werd er gezwommen. Ons diner was bij de speeltuin, waar picknicktafels waren. Bij de verse visboer, rechtstreeks uit de oceaan op je bord, hebben we diverse soorten vis gekocht, oesters en grote garnalen, en 2 bakken patat. Zelf was er in de eski, grote koelbox/kist, drinken, sauzen en citroenen mee genomen. Toen de buzzer afging, en Evert het eten ophaalde, dachten we nog: dat is wel wat veel! Ik kan je zeggen, er is alleen maar een klein beetje friet over gebleven!

Tegen dat we naar huis gingen, was het al donker, en dat is toch ook wel een bijzondere gewaarwording om dan langs de kust naar huis te rijden.

Eenmaal thuis was het meer dan bedtijd voor de jongste 2, met Louis nog een spelletje gedaan, en toen de koffers ingepakt! Raar gevoel hoor, ik wil best graag naar huis, maar wil eigenlijk hier ook niet weg! Het is het dilemma wat meerdere mensen kennen, en waar geen oplossing voor is.

Vandaag hebben we in ieder geval nog een hele bijzondere ervaring met elkaar gehad, want ook Evert en Jasmin waren nog nooit in dit park geweest met de kinderen.

Morgen vliegen Evert en ik naar Nederland, als ik weer thuis ben zal ik nog een laatste verhaal maken.