Zo rond 7 uur startte hier de dag weer op. Al bleek later dat Evert toen al een rondje had hard gelopen. Die had ik dus helemaal niet gehoord, teken dat ik goed slaap! Wel vannacht een x wakker geworden van een enorme regenbui, die op het ijzeren dak kletterde, ik moest even bedenken wat ik hoorde! De jongens kregen vandaag koekjes voor het ontbijt. Ik hoor jullie denken: wat is dat voor een raar gezin? Nou, ik zal verklappen, dat het gewoon havermoutkoekjes zijn, breakfast bikkies noemen ze dat. Havermout, banaan, rozijnen en ik denk ei. Het zat al in de mengkom toen ik opstond. Er worden bergjes op de bakplaat gelegd met 2 lepels, beetje hagelslag er over heen, en dan in de oven. Voordeel is, dat het er ingaat als koek, en het maakt veel minder troep dan de ontbijtgranen. Voor oma waren er ook 2 koekjes, ik verzeker je, dan kan je er weer even tegen.

Dat was maar goed ook, want toen iedereen op werk en school was, stelde Evert voor om een rondje te gaan fietsen. Nadat we eerst nog wat voorbereiding hadden gedaan voor diverse baksels, zijn we op de fiets naar McMartins geweest. Het houdt allemaal nog wel wat in hoor, fietsen hier! Dat moest op een mountainbike, ik heb nog nooit op zo’n ding gezeten! Ik heb gelukkig wel m’n eigen fietshelm mee, dat is wel prettig. Enfin, het zadel moest natuurlijk omlaag, de vorige gebruiker was Floris, die is meer dan een kop groter dan ik. Daarna uitleg over het derailleur systeem, zowel voor als achter versnellingen. Enfin, de banden wat harder, vooral even de remmen controleren en dan maar op pad. Evert voorop, zodat ik in ieder geval goed links zou blijven rijden. Eerste stuk ging prima, bergaf, ging vanzelf, alleen een beetje remmen af en toe. Toen naar boven, naar de stoplichten. Evert kwam naast me rijden om instructies te geven over hoe te schakelen. Maar ik haalde het niet, laatste stukje toch maar gelopen. Bij de stoplichten moesten we wachten. Gelukkig, kon ik even op adem komen! Daarna weer bijna helemaal bergaf richting McMartins, ook daar het laatste stukje moeten lopen. Een heerlijke aardbeien milkshake was onze beloning! Terug gingen we via de boardwalk naar het winkelcentrum, waar we suiker en brood moesten halen. Met 4 kg extra gewicht in m’n rugzak moesten we nu natuurlijk weer voornamelijk berg op. Dat ging goed tot we bijna bij huis waren, de straat hier is zo stijl, dat het weer lopen werd. Maar ik heb het dan toch maar gedaan!

Morgen waarschijnlijk weer, maar dan gaan we met de auto naar de kust, en fietsen dan een stuk van het Coastal Pathway, een wandel en fietspad langs de kust.

Eenmaal weer thuis eerst bijkomen, en het vocht aanvullen. Jasmin was even thuis tussen haar activiteiten door, en maakte de fingerbuns oven klaar. Alleen nog even rijzen, en dan moesten wij ze in de oven zetten en glazuren. Evert vertrok gelijk met Jasmin voor wat noodzakelijke klusjes, dus ik had de eer om de nieuwe oven in te stellen en de buns te bakken. Daarna mocht ik het glazuur maken, en Evert maakte de buns verder af. Toen naar school, jongens ophalen, en ze naar het voetbalveld brengen. Ze spelen hier Australian foot ball, lijkt meer op rugby, ook met een ovale bal. Ze hadden daar een proefcursus van, dat wordt via school geregeld. Als beloning na het harde hollen, want dat is het op hun niveau nog voornamelijk, kregen we alle 5 een lekkere fingerbun.

Vanavond stond er zelfgemaakte pizza op het menu, iedereen mocht zelf zeggen wat ie er op wilde. Ik koos gewoon voor alles, heerlijk!

Oma moest daarna meehelpen de jongens naar bed brengen, want dat moet ik natuurlijk binnenkort ook doen, kunnen papa en mama eens een avondje uit!

Tip van de dag: was ophangen is hier een soort therapie, je staat dan heerlijk in het zonnetje, en geniet van de rust en de stilte om je heen. Vandaag deed ik de witte was, en dat is dus de tip, die was moet je vooral zien te veroveren, want dat is het meeste werk! Sta je het langste rustig buiten in de zon, want ze dragen hier witte sokjes bij het schooluniform. 3 kinderen, 5 dagen, is 15 paar, is dus 30 sokjes weer buitenstebinnen doen en vast knijperen! Zo rustgevend, ik heb al aangeboden ook de volgende witte was te willen doen. HaHa!