De rest van dag 1, zullen we maar zeggen. Want ik ga zo naar bed.

Jullie hebben nog de douane van me te goed hier in Brisbane. Zoals gezegd maakte men in Holland zich druk om de kaas. Nou, dat gaf geen enkel probleem. Maar in de kleinste koffer had ik ook 2 nieuwe fietsbanden voor de Hollandse Cortinafiets, die is mee “geëmigreerd” een jaar of 10 terug. En ja, daar hebben ze hier geen mooie bruine banden voor! Dus die zaten, onder spanning, opgerold in dat koffertje. Ik had al een hele voorstelling in mijn hoofd. Dat ze tijdens de scan zouden denken dat er een slang in zat, dat ik dan de koffer moest open maken, en dat dan die banden eruit zouden ploppen. En dat ik dan verder zou moeten met die banden als een lauwerkrans om mijn nek, omdat ik ze niet meer in de koffer zou krijgen. Helaas, niets van dat alles. Wat heeft u mee?, was de enige vraag, omdat ik aangekruist had dierlijke producten bij me te hebben. Dutch cheese was mijn antwoord. Is het vacuüm verpakt? Jazeker! Dan is daar de uitgang, gaat u maar gauw naar de familie toe.

Dus dat stelde ook dit x weer niks voor, ik stond al snel buiten.

Daar stond Jasmin, hup in de trein en naar het appartement.

Vandaag was Jasmin al weg toen ik opstond, en rond 10 uur ben ik op stap gegaan. Ik was even gedesoriënteerd, of ik nou links of rechts moest. Maar dat was snel opgelost, en ik heb tijdens de wandeling naar het park mijn ogen uitgekeken. Tussen de wolkenkrabbers staan de mooiste oude gebouwen. Ook het park was schitterend, ik was verkeerd gelopen, maar iedereen is hier reuze vriendelijk en helpt je graag. Toen ik zag dat iemand een foto maakte van een stelletje wat samen op de foto ging, heb ik vervolgens aan hen gevraagd, of ze van mij een foto wilden maken. Alle foto’s volgen nog, ik leef deze 2 dagen even uit de koffer, en kan al die snoertjes niet makkelijk pakken.

Enfin, de wandeling terug heb ik een iets andere route genomen. Gelukkig kan ik niet verdwalen, want we zitten vlak naast een historische kathedraal, die je van verre al ziet staan. Voor de lunch even langs de Woolworth’s, mini croissantjes en een pakje kruidenthee. En toen dat ik in het appartement aan kwam, stuurde Jasmin net een berichtje dat ze ook zo thuis zou zijn.

Ze had al gegeten, dus we bespraken de boodschappenlijst voor de picknick, en er moest ook nog een verjaardagstaart voor morgen worden gebakken. Gelukkig is er een complete keuken, al is dat natuurlijk niet zo compleet als je thuis gewend ben. Maar het is gelukt.

Evert arriveerde met de jongens zo tegen 5 uur, de sandwiches waren net klaar. Tsja, je kunt dan gelijk zien waar de prioriteiten liggen: hallo, tegen oma en mama, gelijk door met de slaapzakken naar het zoldertje waar ze gaan slapen. Want dat was toch wel het meest aantrekkelijke van deze logeerpartij. Toen dat voldoende bekeken was, kon er met oma worden geknuffeld, en daarna was mama aan de beurt.

Op naar het parkje, eerst met de kleine pont over de rivier, lekker eten, het was inmiddels donker, dat is het hier al om 18 uur. Terug ook weer met het pontje natuurlijk en even voor de jongens een ijsje halen. Dan het hele spul douchen en naar bed. Uiteraard duurde het wel even voordat het rustig was, want het was toch wel spannend!

Morgenochtend gaan we al op tijd op pad, de verjaardag wordt in een park gevierd. Jullie horen morgen hoe hier een kinderverjaardag wordt gevierd!