Dag 8 fish and chips

Dag 8

Gisteravond na het schrijven van het log was het nog niet zo laat, en hebben we nog gezellig met Louis een bordspel gedaan. Als je 9 bent, hoef je natuurlijk niet gelijk met je kleine broertjes naar bed. Allemaal een kopje thee erbij uit de mooie kopjes, leuk hoor!

Vanmorgen een ontbijtje met havermout, dat is altijd lekker. Daarna douchen, want dit is de laatste dag dat ik de jongens naar school kan brengen, daarna hebben ze vakantie! Dus ik moest een beetje opschieten.

Eerst vertrok Jasmin naar haar werk, daarna de kinderen aankleden, tandenpoetsen, en de tassen vullen met de lunchbox, en dan naar school. Louis gaat al zelfstandig, er hoeft nergens overgestoken te worden. Oma nam beide mannekes aan de hand en daar gingen we. We moeten voorbij een huis met 2 hondjes, die altijd gelijk gaan blaffen als we langslopen. Nu wilde Thomas al voor dat huis naar de andere kant van de straat, oma, als we fluisteren, dan horen ze ons niet. Waarop Edward luidkeels aan twinkle twinkle little star begon. Dus ja hoor, daar renden de hondjes naar het hek, en konden we onze weg onder luid geblaf vervolgen. We kwamen veilig bij school aan, ik kreeg onderweg nog bloemetjes van Thomas aangeboden, en oma wist gelukkig nog de weg. Na een dikke knuffel van allebei gingen ze de klas in.

Weer thuis was het idee dat we in ieder geval 2 wassen zouden draaien, en Evert ging de badkamer beneden doen, want daar moest ook nog wat gekit worden. Ik ben boven aan de gang gegaan, en ondertussen een was ophangen als onderbreking. Evert maakte een lunch van tosti met gebakken ei, en toen kon er alweer een was worden opgehangen. Er staat vandaag een harde wind, dus de was droogt als een tierelier. Gezamenlijk alles gezogen, alles gedweild, boodschappen gedaan (Evert), fruit klaargemaakt (Eveline) en zo konden we om 3 uur de kids uit school oppikken en gelijk door naar het strand. Daar zouden we mama ontmoeten en dan fish en chips eten als start van de vakantie.

Op het strand was het eigenlijk niet te doen, we werden kompleet gezandstraald. Gelukkig is er ook een mooie speeltuin, met overdekte picknicktafels en barbecues, en, belangrijkste, de fish en chips winkel! Evert haalde het samen met Louis. Ze kwamen terug met 3 gebakken vissen, soort lekkerbekjes, en een bak patat, waarvan ik dacht, die komt nooit op! Nou, die ging schoon leeg!

Thuis gingen we allemaal onder de douche of in bad, ook al was er niet gezwommen, het zand zat overal!

Bijna geen afwas natuurlijk, alleen de lunchboxen en de koekenpan.

Benieuwd wat we morgen gaan doen, misschien wel even naar de markt in Yandina of iets anders leuks. Ik wacht het maar rustig af wat de plannen zijn. Sowieso gaan we volgende week kamperen! Leuk!

Helaas ben ik vandaag de camera vergeten mee te nemen naar het strand, Evert heeft wat foto’s gemaakt, dus die komen nog wel.

Ik vergeet nog te melden dat er problemen waren bij Reismee, waardoor jullie de verhalen niet konden lezen, en ze een aantal keren verstuurd zijn. Ik heb contact gehad en het zou nu opgelost moeten zijn. Tot nu toe gaat het weer goed.

Dag 7, zelf op stap

Vandaag moest Jasmin de hele dag werken, dus Evert en ik moesten vandaag alles in goede banen leiden. We ontbeten met havermout, lekker met een beetje honing. Nadat mama was vertrokken was het zaak om iedereen in de schooluniformen te krijgen, sokken aan, schoenen aan, tas inpakken en vertrekken. Dit keer bracht Evert ze weg, ik was nog niet aangekleed. Kon ik mooi in alle rust even douchen en daarna de ontbijtboel opruimen.

Wat gaan we doen vandaag? Evert was chocolatechip cookies aan het bakken, en moest het stuk vlees braden. Dat moest langzaam garen in de oven, en regelmatig bedropen worden. Bovendien had de buurman gevraagd of Evert wilde komen buurten. Kortom, een mooie gelegenheid om zelf eens op pad te gaan! Nadat we de koekjes hadden geproefd en goedgekeurd, ging Evert met wat koekjes richting buurman, en ik ging gewapend met een tas, de camera en een fles water, aan de wandel.

Gelukkig weet ik al enigszins de weg, eerste stop was de kringloopwinkel van BliBli, die in het winkelcentrum gelegen is. Na een klein half uur, met wat stops voor foto’s, kwam ik aan. De winkel was inmiddels 2 x zo groot geworden, dus ik heb een hele tijd lopen snuffelen. Uiteindelijk met een lichtgewicht T-shirt met lange mouwen de winkel uit. Mooi voor zonnige dagen op het strand, om m’n armen te beschermen! Daarna nog bij de drogist gezocht naar de lekkere zeep van mijn vorige bezoek, maar dat merk voeren ze kennelijk niet meer. Ik hoop nog met Jasmin naar de Yandina markt te gaan, of eventueel bij een andere drogist, de zeep te vinden.

Daarna bij de supermarkt naar binnen. Voor de winkel stond een stel jongelui iets aan te prijzen, ik zei dat ik geen interesse had, waarop de jongeman een heel gesprek met me aanknoopte. Waar ik vandaan kwam, oh, Nederland, ja hij wist Amsterdam te noemen, daar kwam zijn familie vandaan. Grappig dat er zoveel interesse is hier over waar je vandaan komt. En af en toe heb ik het gevoel dat er veel Australiërs met (verre) Nederlandse roots zijn! Enfin, ik ben toch binnen beland, en heb daar eens lekker rond gekeken wat er allemaal zo te koop is. Voor Australische begrippen is het een kleine supermarkt, ik vind hem behoorlijk groot. In ieder geval heb ik alvast een grote pot Golden Syrop gescoord!

Daarna weer rustig naar huis getippeld, het gaat hier behoorlijk op en neer, dus een goeie workout! Ik was van plan om via een andere route terug te lopen, maar ik kon het tunneltje onder de weg niet vinden, dus ben ik weer terug gelopen. Bij thuiskomst bleek, dat ik nog een klein stukje had moeten doorlopen. Volgende x dan maar! Nog foto’s genomen van het oude tracé van het suikerriet trammetje, en toen was de accu van de camera leeg. Geluncht met de overgebleven pizza van gisteren, en Evert geholpen in de keuken. Ik heb een koolsalade gemaakt. En alvast het vlees voorgeproefd, yammie yammie!

Vanmiddag heb ik de kinderen uit school gehaald, ik had fruit mee als wandelend buffet, want uit school betekend: honger! Thuis gelijk het zwembad in, en papa trakteerde op verse koekjes en een aardbeien milkshake. Oma zat als een ware badmeester op de hoge stoel de wacht te houden, ondertussen meppend naar de muggen, die niet alleen Thomas en Edward, maar nu ook oma als slachtoffer hebben gekozen.

Na het zwemmen gelijk door aan tafel, we aten een soort broodje baopao, maar dan met meer, en lekkerder, vulling, en minder brood er omheen.

Op dit moment komt er een enorme tropische regenbui naar beneden, het lijkt wel een waterval. Ik hoor zelfs onweer! Gelukkig duurt het hooguit een half uur, maar ik ben blij dat ik niet ergens buiten ben, want dan was ik drijfnat geweest.

De temperatuur is hier heerlijk, bij het wandelen zelfs wat aan de warme kant! En dan krijg ik van het thuisfront het bericht, dat daar smorgens even de kachel aan gaat. Als dat zo doorgaat, dan graag warme jassen mee naar Schiphol!

Dag 6, op de fiets

Zo rond 7 uur startte hier de dag weer op. Al bleek later dat Evert toen al een rondje had hard gelopen. Die had ik dus helemaal niet gehoord, teken dat ik goed slaap! Wel vannacht een x wakker geworden van een enorme regenbui, die op het ijzeren dak kletterde, ik moest even bedenken wat ik hoorde! De jongens kregen vandaag koekjes voor het ontbijt. Ik hoor jullie denken: wat is dat voor een raar gezin? Nou, ik zal verklappen, dat het gewoon havermoutkoekjes zijn, breakfast bikkies noemen ze dat. Havermout, banaan, rozijnen en ik denk ei. Het zat al in de mengkom toen ik opstond. Er worden bergjes op de bakplaat gelegd met 2 lepels, beetje hagelslag er over heen, en dan in de oven. Voordeel is, dat het er ingaat als koek, en het maakt veel minder troep dan de ontbijtgranen. Voor oma waren er ook 2 koekjes, ik verzeker je, dan kan je er weer even tegen.

Dat was maar goed ook, want toen iedereen op werk en school was, stelde Evert voor om een rondje te gaan fietsen. Nadat we eerst nog wat voorbereiding hadden gedaan voor diverse baksels, zijn we op de fiets naar McMartins geweest. Het houdt allemaal nog wel wat in hoor, fietsen hier! Dat moest op een mountainbike, ik heb nog nooit op zo’n ding gezeten! Ik heb gelukkig wel m’n eigen fietshelm mee, dat is wel prettig. Enfin, het zadel moest natuurlijk omlaag, de vorige gebruiker was Floris, die is meer dan een kop groter dan ik. Daarna uitleg over het derailleur systeem, zowel voor als achter versnellingen. Enfin, de banden wat harder, vooral even de remmen controleren en dan maar op pad. Evert voorop, zodat ik in ieder geval goed links zou blijven rijden. Eerste stuk ging prima, bergaf, ging vanzelf, alleen een beetje remmen af en toe. Toen naar boven, naar de stoplichten. Evert kwam naast me rijden om instructies te geven over hoe te schakelen. Maar ik haalde het niet, laatste stukje toch maar gelopen. Bij de stoplichten moesten we wachten. Gelukkig, kon ik even op adem komen! Daarna weer bijna helemaal bergaf richting McMartins, ook daar het laatste stukje moeten lopen. Een heerlijke aardbeien milkshake was onze beloning! Terug gingen we via de boardwalk naar het winkelcentrum, waar we suiker en brood moesten halen. Met 4 kg extra gewicht in m’n rugzak moesten we nu natuurlijk weer voornamelijk berg op. Dat ging goed tot we bijna bij huis waren, de straat hier is zo stijl, dat het weer lopen werd. Maar ik heb het dan toch maar gedaan!

Morgen waarschijnlijk weer, maar dan gaan we met de auto naar de kust, en fietsen dan een stuk van het Coastal Pathway, een wandel en fietspad langs de kust.

Eenmaal weer thuis eerst bijkomen, en het vocht aanvullen. Jasmin was even thuis tussen haar activiteiten door, en maakte de fingerbuns oven klaar. Alleen nog even rijzen, en dan moesten wij ze in de oven zetten en glazuren. Evert vertrok gelijk met Jasmin voor wat noodzakelijke klusjes, dus ik had de eer om de nieuwe oven in te stellen en de buns te bakken. Daarna mocht ik het glazuur maken, en Evert maakte de buns verder af. Toen naar school, jongens ophalen, en ze naar het voetbalveld brengen. Ze spelen hier Australian foot ball, lijkt meer op rugby, ook met een ovale bal. Ze hadden daar een proefcursus van, dat wordt via school geregeld. Als beloning na het harde hollen, want dat is het op hun niveau nog voornamelijk, kregen we alle 5 een lekkere fingerbun.

Vanavond stond er zelfgemaakte pizza op het menu, iedereen mocht zelf zeggen wat ie er op wilde. Ik koos gewoon voor alles, heerlijk!

Oma moest daarna meehelpen de jongens naar bed brengen, want dat moet ik natuurlijk binnenkort ook doen, kunnen papa en mama eens een avondje uit!

Tip van de dag: was ophangen is hier een soort therapie, je staat dan heerlijk in het zonnetje, en geniet van de rust en de stilte om je heen. Vandaag deed ik de witte was, en dat is dus de tip, die was moet je vooral zien te veroveren, want dat is het meeste werk! Sta je het langste rustig buiten in de zon, want ze dragen hier witte sokjes bij het schooluniform. 3 kinderen, 5 dagen, is 15 paar, is dus 30 sokjes weer buitenstebinnen doen en vast knijperen! Zo rustgevend, ik heb al aangeboden ook de volgende witte was te willen doen. HaHa!

Dag 5

Vanmorgen was iedereen wat later op dan gisteren, behalve Evert, die was al om 6 uur een rondje gaan fietsen met een vriend. De jongens aten hun gebruikelijke ontbijtgranen, maar Evert had natuurlijk trek, dus wij ontbeten met roerei, toast, tomaat en avocado. Jasmin ging vanmorgen een paar uur werken, Evert en ik hebben de jongens naar school gebracht, we waren net op tijd!

Weer thuis ging Evert het eten voor morgen alvast voorbereiden, een groot stuk varkensvlees moest in de marinade. Kon ik mooi de stofzuiger even door het huis slingeren. Daarna hebben we een prachtige tocht gemaakt in het Hinterland, zoals dat heet. Helling op, helling af, ik moest af en toe m’n oren laten ploppen. We reden met de op leeftijd zijnde terreinwagen, die had er af en toe een zware kluif aan! We zijn o.a. in Mapleton geweest, naar: https://parks.desi.qld.gov.au/parks/mapleton-falls/things-to-do#toc-5 en hebben daar een wandeling gemaakt van ruim een kilometer, door het bos. Schitterend allemaal hoor, en ik ben zelfs heel heldhaftig op de plateaus geweest die er waren! De vraag van Evert was, zullen we nog ergens koffie drinken? Het was inmiddels bijna lunchtijd, dus we besloten naar huis te gaan, we zouden dan gezellig met Jasmin lunchen. Jasmin bleek nog in Nambour te zijn, en toen hebben we daar geluncht, bij de plaatselijke Tante Tee zal ik maar zeggen: https://www.sunshinecoastnews.com.au/2022/06/29/nambour-compass-connections-cafe/ Was heel leuk, er was een zeer enthousiaste medewerker, die duidelijk graag een praatje maakte. Hij hoorde wel, dat we, althans Evert en ik, niet uit Australië kwamen. Nederland, Amsterdam, hij vond het allemaal geweldig. Toen hij vroeg of ik ook uit Nederland kwam, zei Evert, ja dat is mijn moeder. Toen keek hij heel gek op, dat was hem te ingewikkeld denk ik. Alhoewel het natuurlijk ook kan dat hij mij te jong vond om de moeder te zijn. Dat vind ik wel een complimenteuze gedachte, die ik dan maar aanhoud voor mezelf! 😆

Weer thuis, snel naar school, want het was vandaag School Parade, of te wel, alle leerlingen verzameld in de sportzaal, en een soort prijsuitreiking voor de beste leerling van de klas, en dan voor allerlei vakken of vaardigheden. Ik heb met bewondering staan kijken hoe toch zeker een 500 kinderen zich daar zo keurig gedroegen. De jongsten op de grond in rijen per klas, de oudsten op stoelen achteraan. Er werd eerst het volkslied gezongen, de presentatie was deels in handen van leerlingen en na afloop het schoollied. Het duurde dik een half uur, en gaande weg werd het wel wat onrustiger, maar dat mag.

De jongens liepen met ons weer terug naar huis, allemaal wat eten en dan lekker spelen. Ik heb Jasmin geholpen met onze Indiaase maaltijd, met o.a, Dahl en pappadums. We hebben heerlijk gegeten, ik gebruik het nette woord natuurlijk. Het koken gaat altijd heel goed, Jasmin of Evert is de hoofdkok, ik ben de souschef. En degene die niet kookt bemoeit zich met de kinderen. De taken zijn hier altijd eerlijk verdeeld.

En nu, nadat de keuken weer in originele staat is, kunnen we uitblazen.

Dag 4, boodschappen doen.

Vandaag is het maandag, start van de laatste schoolweek voor de jongens. Rond half 7 hoorde ik wat gerommel, ik ben nog even blijven liggen, maar toen was het toch tijd om op te staan. Niet dat iemand mij dat verplicht, maar dat vind ik zelf prettig. Kopje thee gemaakt, en als ontbijt was er behalve muesli en aanverwante soorten, ook vers gemaakte havermout. Lekker! Daarna was het natuurlijk de gebruikelijke routine, ik onder de douche, de rest van dit huishouden doucht ’s avonds, maar mijn stijve lijf heeft een warme douche nodig. Iedereen aankleden, sokken en schoenen aan, tas inpakken, tandenpoetsen en toen was er zowaar nog tijd voor een spelletje.

We hebben ze met elkaar naar school gebracht, dat is een wandeling van 10 minuten, zodat oma ook weet hoe dat werkt. Want ja, dat ga ik nog wel een x doen natuurlijk, de mannen naar school brengen! Als ik terug kom moeten Noah en Finn weer naar school gebracht, dus ik moet wel een beetje in de routine blijven!

Daarna zijn Evert en ik boodschappen gaan doen in Maroochydore. We hebben eerst een wandeling gemaakt langs de monding van de rivier, en toen erg ons best gedaan om alle boodschappen te doen. Bij de Aldi lukte dat prima, bij de Aziatische supermarkt hebben we uiteindelijk maar hulp in geroepen, we konden niet alles vinden. Dat lag niet aan ons, want wat we zochten, was uitverkocht. Gelukkig, onze ogen zijn nog goed! We hadden een grote koelbox achterin voor de spullen die koud moesten blijven, want het was erg warm vandaag. 30 graden!

Daarna door naar Erbacher’s voor groente en fruit, en gelukkig stond daar ook een visboer, want er was zalm nodig voor het eten van vanavond. Toen nog in BliBli naar de super voor de dumplings die de Aziatische super niet had, en daarna naar de slager.

Op nar huis, alles uitpakken en opruimen, en Jasmin begon aan de voorbereidingen voor vanavond: sushi voor Edward en Thomas, voor Louis en ons Poké Bowl. Ik kon mooi de was binnenhalen en een nieuwe ophangen. Niemand hoeft medelijden met me te hebben, het is een heerlijk plekje waar de droogmolen staat: zon, uitzicht en prachtige vogelgeluiden. Mocht ik toch nog met een bruine toet thuiskomen, dan komt dat door de was ophangen!

Om14 uur was Evert vertrokken naar het park met wat fietsen, daar heeft Thomas fietsles, omdat hij het zo angstig vindt. Daar krijgt hij wat hulp bij. Daarna zouden ze naar de kapper gaan in BliBli, Thomas wilde graag zijn haar wat korter. En wij vertrokken om 15 uur om Edward en Louis uit school te halen. En gelijk door naar de bibliotheek in Nambour, waar Louis en ik boeken zouden ruilen, terwijl Jasmin met Edward ook naar de kapper zou gaan. Want als zijn broer een knipbeurt kreeg, wilde hij toch ook wel.

Eigenlijk wel leuk dat ze naar verschillende kappers zijn geweest, want nu houd ik ze wat makkelijker uit elkaar!

Bij het verder afmaken van het avondeten heb ik een les sushi rollen gekregen van Jasmin. Ik moet nog even oefenen! Maar het eten was heerlijk, ik wordt weer erg verwend door Jasmin. Ook door Evert hoor, want die kookt ook regelmatig en dat doet uitstekend.

De dag van morgen laat ik weer gewoon op me afkomen, met dit weer is alles prima om te doen.

Dag 3 to the beach

Zowaar, pas om 7 uur hoorde ik de eerste voetstapjes, dus er is gelukkig goed geslapen door iedereen. We ontbeten met muesli, cruesli of weetbix. Daarna werd besloten dat we naar het strand zouden gaan. Dus badkleding en handdoeken in een tas, koeltas met sandwiches, lekkere koek en uiteraard fruit erin, tas met drinkflessen en op naar de beach. Er stond de andere kant op een enorme file, wat bleek, er was een marathon aan de gang en daarvoor was de linker, (of de rechterhelft, dat weet ik niet), van de snelweg afgesloten. Dus al het verkeer moest nu over de provinciale weg, dwars door BliBli. Ik overdrijf misschien een klein beetje, als ik zeg, dat ik niet eens wist, dat er in heel Australië zoveel auto’s waren. Maar het leek wel wat op een verkeersinfarct ergens op de ring A10.

Gelukkig gingen wij de goede kant op, al was ook die druk. Wij droegen er natuurlijk ook zelf aan bij, omdat we met 2 auto’s waren. Zoals eerder al gezegd, we passen niet met 6 man in de auto. Enfin, er werd vanwege de drukte besloten tot een ander strand, maar ook daar was het voor Australische begrippen druk. Ik wil niet zeggen dat het op Zandvoort leek, want je hebt op het strand alle ruimte. Dat zullen jullie op de foto’s ook wel zien. Ze hebben een hele handige tent voor op het strand, beetje partytent achtig. Ipv haringen, zitten er zakjes onderaan de zijflappen waar je zand in doet, en er is maar 1stok, in het midden. Zo konden we prima uit de zon blijven. Er wordt ook zonwerende zwemkleding gedragen hoor, en goed gesmeerd.

Behalve mijn persoon, nam iedereen een duik in de golven. Ik vond het water wat te koud, maar, ik vond het ook wel eng zo met die golven. Ik ben niet zo’n held in het water. Was niet erg, ik kon zo mooi foto’s maken!

Er was aangegeven dat de afsluiting tot half 12 zou duren, dus na een duik, het graven van gaten en grachten, en wat lekkers te eten, gingen we om 12 uur weer richting huis. De drukte viel toen mee, er was een kleine file bij BliBli, maar dat mag geen naam hebben, we hebben niet stilgestaan. Thuis eerst het zand afgedoucht, en toen de rest van de sandwiches opgegeten, met voor de kinderen nog een tosti erbij.

De middag hebben we rustig doorgebracht, Evert is de fiets gaan halen, waar de nieuwe banden om moeten, wij deden een spel met de jongens en daarna ging Jasmin het eten voorbereiden en ik voorlezen. Het was zo rustig, dat ik dacht, laten we opa bellen via WhatsApp. Dat ging echter niet zo goed, opa kon ons niet verstaan. We besloten dat het beter via messenger zou gaan, maar toen opa dat voor elkaar had, was helaas het rustige moment alweer voorbij. En dan moet je het ook niet meer willen proberen, want dat wordt alleen nog maar gekibbel wie er in beeld mag.

Morgen gewoon even 1 kind apart nemen, dan gaat het goed.

Heerlijk gegeten, de naam van de maaltijdsalade ben ik alweer kwijt, maar het was met de overgebleven steak, allerlei groenten, rijstnoedels èn verse kruiden uit de tuin!

Toen de jongens in bed lagen, hebben we plannen gemaakt voor de rest van de week, en de bijbehorende menu’s. Ik verklap alvast dat we leuke dingen gaan doen, en lekker gaan eten. En oh ja, Jasmin heeft voor haar verjaardag een kookboek gekregen met recepten voor de meest heerlijke koeken, broodjes en taarten. O.a. een recept voor zelfgemaakte TimTams! Daar gaat een kopietje van mee naar Nederland, dus ik zou zeggen: bereid je voor!

Dag 2, een verjaardag

Vanmorgen waren we vroeg op. Vanwege het feest moesten we op tijd op, nou had dat niet zo vroeg gehoeven als het tijdstip waarop de eerste van de kinderen wakker werd, maar doordat ze allemaal bij elkaar lagen, Evert en Jasmin ook, werd iedereen gelijk wakker. En daar er een open verbinding is met de etages, was ik ook al vroeg op. Niks mis mee, we konden de tijd goed gebruiken, want we moesten ook alles inpakken. We zouden na het feestje namelijk gelijk doorgaan naar huis.

Toen we na het ontbijt klaar voor vertrek waren, is Jasmin met Louis en Edward de auto gaan halen, want die mocht niet voor het appartement staan, heeft Evert alles naar beneden gebracht, zodat we gelijk konden laden als Jasmin zou arriveren. Het viel nog niet mee om alles in de auto te krijgen, want mijn bagage was er extra bij, en de ene koffer is echt een hele flinke. Maar het lukte, ik zat voorin met de cake op mijn schoot.

Was nog een aardig ritje door Brisbane voor we bij het park aankwamen. Zo heb ik mooi iets meer van Brisbane gezien! Evert en Louis gingen met de trein naar het park, en zijn vanaf het station naar het park gewandeld. Jasmin’s broer kwam ook net aanrijden toen we arriveerden, dat kwam mooi uit. Ik bleef samen met Ed en Tom in het park om Cliff te helpen met versieren en tafels dekken etc. De jongens gingen eerst met hun 2 nichtjes spelen, later kwamen ze alle 4 helpen ballonnen op blazen. Dat deden zo snel, dat ik het amper kon bijbenen met dichtknijpen en touwtjes er aan binden. Jasmin was met de cake naar schoonzus Lauren gegaan, en heeft daar van de 3 cakes een mooi opgemaakte 4 gemaakt. En geholpen met alle voorbereidingen. Rond half 10 kwamen ze naar het park, met de taart, en allerlei heerlijke hapjes. Het zag er allemaal fantastisch uit. Evert en Louis arriveerden ook, die hadden een flinke wandeling gemaakt, want de kortste route was deels afgesloten. Enfin, dat was goed voor de eetlust zeggen we dan. Rond 10muur waren alle gasten gearriveerd en konden de kinderen spelletjes doen. Wat ik heel leuk vond, ik heb dat zelf in Nederland nog niet gezien, is het cadeautjes spel. De kinderen zitten in een kring en geven een groot cadeau aa n elkaar door terwijl er muziek speelt. Zodra de muziek stopt, mag degene die het pak heeft, het open maken. Daar zit dan een volgend ingepakt cadeautje in, en tussen de 2 lagen papier zit een kleinigheidje verstopt. Zo gaat het door, tot het cadeau van alle lagen is ontdaan, en iedereen minstens 1 aardigheidje heeft gekregen. Verder waren er natuurlijk ook nog echte verjaardagscadeaus voor de jarige.

Toen was het tijd voor de taart! Het was een prachtige 4 geworden, en dat met de toch wel wat primitieve omstandigheden waarin Jasmin moest werken. Ik plaats een foto, maar mochten jullie het niet goed zien, de jarige had verzocht om een chocoladetaart met roze vanille glazuur. ( uiteraard was alle versiering voor het feest ook in roze tinten gehouden!)

Rond 12 uur gingen we ons klaarmaken voor vertrek. Jasmin en Louis met de trein, dus die werden eerst weggebracht, Evert, Tom, Ed en ik zijn met de auto gegaan. Ik kon van de omgeving genieten, de vorige keren als ik van het vliegveld werd opgehaald, was het al donker. Nu zag ik alles eens bij daglicht! We hadden veel drukte en soms zelfs files onderweg. We hadden net de auto uitgepakt, toen Jasmin belde dat ze op het station waren. Evert is ze gaan halen, en toen was het tijd om oma’s koffer uit te pakken, want wat had ze allemaal mee?

Voor Jasmin een verjaardagscadeau, voor de jongens ieder een pak hagelslag en een mooie vilten tulp, en een opblaas rookworst van de Hema. Er moest gelijk gezwommen worden natuurlijk! En voor papa Evert de post uit Nederland, niet echt spannend, maar hij kan heerlijk gaan genieten van de kaas en de stroopwafels!

Jasmin had last van haar rug gekregen door de treinreis, dus Evert heeft gekookt, en ik heb geassisteerd. Vlees van de bbq, koolsalade, gewone sla, en allerlei lekkere bijgerechten. Toe kregen de jongens ijs met hagelslag en een stuk stroopwafel.

Plan was, dat wij dat ook nog zouden doen als de jongens in bed lagen, maar dat is er niet meer van gekomen. Toen de mannen sliepen, en de keuken aan kant was, wilden we alle 3 nog maar 1 ding: naar bed! Morgen maar een herkansing!

Het is me gelukt om de foto's van de camera op de tablet te zetten, dus als het goed is, komen er zo ook foto's op het log. Van de verjaardag niet veel foto's gemaakt, dat lukte niet om dat te doen zonder mensen er op te krijgen, en ik vind het niet netjes om dat dan op het log te plaatsen.

De rest van dag 1

De rest van dag 1, zullen we maar zeggen. Want ik ga zo naar bed.

Jullie hebben nog de douane van me te goed hier in Brisbane. Zoals gezegd maakte men in Holland zich druk om de kaas. Nou, dat gaf geen enkel probleem. Maar in de kleinste koffer had ik ook 2 nieuwe fietsbanden voor de Hollandse Cortinafiets, die is mee “geëmigreerd” een jaar of 10 terug. En ja, daar hebben ze hier geen mooie bruine banden voor! Dus die zaten, onder spanning, opgerold in dat koffertje. Ik had al een hele voorstelling in mijn hoofd. Dat ze tijdens de scan zouden denken dat er een slang in zat, dat ik dan de koffer moest open maken, en dat dan die banden eruit zouden ploppen. En dat ik dan verder zou moeten met die banden als een lauwerkrans om mijn nek, omdat ik ze niet meer in de koffer zou krijgen. Helaas, niets van dat alles. Wat heeft u mee?, was de enige vraag, omdat ik aangekruist had dierlijke producten bij me te hebben. Dutch cheese was mijn antwoord. Is het vacuüm verpakt? Jazeker! Dan is daar de uitgang, gaat u maar gauw naar de familie toe.

Dus dat stelde ook dit x weer niks voor, ik stond al snel buiten.

Daar stond Jasmin, hup in de trein en naar het appartement.

Vandaag was Jasmin al weg toen ik opstond, en rond 10 uur ben ik op stap gegaan. Ik was even gedesoriënteerd, of ik nou links of rechts moest. Maar dat was snel opgelost, en ik heb tijdens de wandeling naar het park mijn ogen uitgekeken. Tussen de wolkenkrabbers staan de mooiste oude gebouwen. Ook het park was schitterend, ik was verkeerd gelopen, maar iedereen is hier reuze vriendelijk en helpt je graag. Toen ik zag dat iemand een foto maakte van een stelletje wat samen op de foto ging, heb ik vervolgens aan hen gevraagd, of ze van mij een foto wilden maken. Alle foto’s volgen nog, ik leef deze 2 dagen even uit de koffer, en kan al die snoertjes niet makkelijk pakken.

Enfin, de wandeling terug heb ik een iets andere route genomen. Gelukkig kan ik niet verdwalen, want we zitten vlak naast een historische kathedraal, die je van verre al ziet staan. Voor de lunch even langs de Woolworth’s, mini croissantjes en een pakje kruidenthee. En toen dat ik in het appartement aan kwam, stuurde Jasmin net een berichtje dat ze ook zo thuis zou zijn.

Ze had al gegeten, dus we bespraken de boodschappenlijst voor de picknick, en er moest ook nog een verjaardagstaart voor morgen worden gebakken. Gelukkig is er een complete keuken, al is dat natuurlijk niet zo compleet als je thuis gewend ben. Maar het is gelukt.

Evert arriveerde met de jongens zo tegen 5 uur, de sandwiches waren net klaar. Tsja, je kunt dan gelijk zien waar de prioriteiten liggen: hallo, tegen oma en mama, gelijk door met de slaapzakken naar het zoldertje waar ze gaan slapen. Want dat was toch wel het meest aantrekkelijke van deze logeerpartij. Toen dat voldoende bekeken was, kon er met oma worden geknuffeld, en daarna was mama aan de beurt.

Op naar het parkje, eerst met de kleine pont over de rivier, lekker eten, het was inmiddels donker, dat is het hier al om 18 uur. Terug ook weer met het pontje natuurlijk en even voor de jongens een ijsje halen. Dan het hele spul douchen en naar bed. Uiteraard duurde het wel even voordat het rustig was, want het was toch wel spannend!

Morgenochtend gaan we al op tijd op pad, de verjaardag wordt in een park gevierd. Jullie horen morgen hoe hier een kinderverjaardag wordt gevierd!